คำว่าซึ่งกันและกันนั้น (3.5/2)
|
|
|
คำว่าซึ่งกันและกันนั้น เป็นสิ่งที่สำคัญมากของการอยู่ร่วมกัน เราจะปล่อยให้ข้างใดข้างหนึ่ง เอาใจอีกข้างหนึ่งโดยไม่ได้รับการเอาใจตอบไม่ได้ ถ้าหากว่าคนๆ หนึ่งห่วงใยคนที่เขารัก เขาก็ควรจะรับความห่วงใยตอบจากคนที่รักเขา จะปล่อยให้มีความห่วงใยอยู่เพียงข้างเดียวไม่ได้ บางครั้งคนที่รักซื้อของขวัญมาให้เรา แต่เราไม่ให้ของขวัญตอบ ลองคิดดูว่าเขาจะรู้สึกอย่างไร บางครั้งเราอยากไปไหน เขายินดีไปเป็นเพื่อน เรากลับไม่ยอมไป บางครั้งเขายินดีไปดูหนังเรื่องที่เขาชอบกับเรา เพราะว่าอยากจะอยู่ใกล้เรา แต่พอเขาชวนเราดูหนังในเรื่องที่เราไม่ชอบ เรากลับตอบเขาว่าเราไม่ชอบ เราไม่อยากไป การกระทำเช่นนี้แสดงให้เห็นว่า เราไม่ได้นึกถึงคำว่า ซึ่งกันและกัน ซึ่งเป็นปัจจัยสำคัญอย่างยิ่งที่จะเป็นการตอบสนองกัน ไม่ให้มีการเสียเปรียบ ไม่ให้มีการเอารัดเอาเปรียบกัน และเป็นการแสดงความไม่เห็นแก่ตัว เมื่ออยู่ด้วยกันนั้นจะต้องวางใจกัน ได้ เมื่อมอบหมายงานอะไรไปแล้วจะต้องไม่พลาด รับปากอะไรไปแล้วจะต้องไม่พลาด บางครั้งคนเราที่อยู่ด้วยกันหวังพึ่งซึ่งกันและกัน ฝากให้ทำสิ่งนั้นให้ ฝากให้ซื้อสิ่งนี้ให้ แต่เมื่อเจอหน้ากลับได้ยินคำว่า ขอโทษลืมไป กล่าวคำว่า ขอโทษลืมไป เป็นสิ่งที่ง่ายมาก สำหรับคนที่ไม่ใส่ใจ แต่สำหรับคนที่กำลังหวังว่าจะพึ่งใครคนใดคนหนึ่ง แล้วได้ยินคำนี้บ่อยๆ มันอดน้อยใจไม่ได้ที่จริงแล้วคนเรานั้น จะลืมหรือจะจำอะไรนั้นมันขึ้นอยู่กับความใส่ใจกับคนที่เราไม่ได้ใส่ใจสั่งเมื่อชั่งโมงที่แล้วก็ลืมได้ แต่คนที่ใส่ใจสั่งมา 1 เดือน ก็ยังจำได้ ดังนั้นถ้าหากแม้นเขามอบหมายอะไรให้เราทำ เขาฝากอะไรให้เราทำแล้วเราลืม จงคิดเสียเถอะว่าเขาลืมเรื่องที่เขาสั่ง เพื่อให้คนรักนั้นพึ่งพาเราได้ วางใจเราได้ จงใส่ใจคำขอร้องของเขา คำฝากของเขา แล้วจดจำในสิ่งนั้นแล้วทำให้เขาตามที่เขาขอเถอะ | |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
pop! - อ่านมากกว่า 5,000 ครั้ง cool! - อ่านมากกว่า 10,000 ครั้ง Too Hot! - อ่านมากกว่า 30,000 ครั้ง